Yvette "kan je me 's nachts voor wakker maken" van Boven als hoofdredacteur. Hou je vast.
Twee jaar geleden: "Voor mascarpone kan je me 's nachts wakker maken." Vorig jaar: "Voor portobello's kan je me 's nachts wakker maken." En nu kreeg ik "Delicious, met Yvette van Boven als gast-hoofdredacteur" en wat lees ik? "Voor bonen kan je me 's nachts wakker maken."
Een ding moge duidelijk zijn: voor wat voor vreten dan ook kan je die 's nachts wakker maken.
Yvette staat op de cover (wat kunnen ze toch veel met Photoshop tegenwoordig) als "De ongekroonde keuken-koningin van Nederland". Moet u ook ff braken? Maar goed, in een land waar het overgrote deel van de bevolking de culinaire kennis van een naaktslak heeft is het niet zo moeilijk keuken-koningin te worden. Dan kan je gewoon op TV met je haren in het eten hangen, een menghaak gebruiken als je deeg gaat maken, en een suiker-thermometer in de frituur steken. Zie hier (nieuw venster).
Maar goed. Ik worstelde me er doorheen, vlekken in het aangezicht, een jeukende hoofdhuid en een beslagen tong trotserend. Een grotere verzameling kwatsig gehijg en geblaas zag ik nimmer, om niet te spreken over schromelijke overdrijvingen, aperte leugens en klinkklaar bedrog.
"Ik heb in huis overal kleine potjes Maldon, het zout waar ik blij van word... uit de USA". Dat komt uit Engeland, suffe doos! "Morgen wordt het eerste boek van Oof gedrukt, en dan vliegen we naar Italië om daar persoonlijk op toe te zien".
Foto's van d'r keuken. Een blender pal naast de grote pit van het fornuis. Een bak met negen identieke dunschillers. Ben je dan een rare gek of ben je dan geen rare gek? En dan zo'n kurkentrekker met twee van die tandwielen, de kurkenmoordenaar wordt die wel genoemd. Een pot appelstroop wat in werkelijkheid bietenstroop is. Geen productkennis en geen smaak.
De recepten. Ze ontbijt met havermout-pannekoekjes, dan weet je het wel. En dan overal overal dat popi "glutenvrij", "vegan", "lactosevrij"... En die eeuwige lulligheid van dat kruidentakje op het gefotografeerde gerecht.
Over "chilibonen-saus" (doubanjiang bedoelt ze; niks chilibonen-saus maar tuinbonen-chilisaus) "in sommige soorten zitten grote soja-bonen, die moet je eerst even fijnhakken". Tuinbonen dus, en niks fijnhakken. "Proef de chilibonen-saus altijd goed; sommige soorten zijn heel zout". Dat is van die Johannes van Damp praat, zo van "kijk mij eens veel weten". Ik heb in Nederland nog nooit een ander merk gezien dan Jiuanfei Pixian.
"We warmden de saucijzenbroodjes zelf [goh] op in de oven". Ik moet me enorm inhouden om geen andere opwarm-suggesties te gaan geven.
Het ergste moet nog komen.
Yvette somt op: vijf "favoriete whisky's", zeven "favoriete voedselfabrikanten", elf "favoriete kookboeken", zeventien "favoriete restaurants" en achttien "favoriete kookboekenschrijvers".
"interessante advertorials"? Flikker op culinaire hoeremadam.