Over de Italiaanse nationale feestdag Ferragosto, Maria ten hemelopneming, is een film gemaakt, Pranzo di Ferragosto, de lunch van die dag, die overal uitgebreid wordt genoten. Ik heb die film besproken onder Verhalen » Culi-films.
"Gianni, in de 50, woont nog steeds bij zijn moeder. Hij moet voor haar zorgen, en dus ook voor de feest-lunch. Daar komt dan de bejaarde moeder van de huisbaas bij, wat hij niet kan weigeren omdat hij huurachterstand heeft. 'Ik heb problemen.' Deurwaarder van de huisbaas: 'Ik ook. Ik heb exzeem.' Daarna komt er ook nog de bejaarde moeder van de huisarts bij en nog een dametje."
Op de bovenste foto Gianni en zijn moeder. Op de onderste foto hoe het feest in een volksbuurt wordt gevierd.
De feestdag is ingesteld door keizer Augustus, op de eerste dag van augustus, maar de Katholieke Kerk heeft het verschoven naar 15 augustus, de Maria-feestdag. Mussolini maakter er een kleine driedaagse vakantie van, met heel goedkope treinkaartjes van de steden naar de kust.
Een beroemde uitspraak over de viering van Ferragosto is "A Ferragosto si mangiano i piccioni arrosto", met Ferragosto eet je gebraden duiven.
* Die gebraden duiven dat is Toscaans, maar werd vroeger overal gegeten.
* Het beroemde drie-gangen menu voor Ferragosto in Rome: Fettuccine ai fegatelli, fettucine met kippenlever; Pollo in umido con peperoni, gestoofde kip met pepertjes; goed koude watermeloen. Ook populair daar zijn grote stukken vlees aan het spit, speenvarken bijvoorbeeld.
* Gelu di muluni eten ze op Sicilië; meloengelei gekookt met citroenbladeren en jasmijnbloemen.
* Zowat elke streek heeft ook zijn speciale koekjes. In Emilia-Romagna worden anijskoeken gemaakt die er als een dikke donut kunnen uitzien (Biscotto di mezz'agosto di Pitigliano) of donut-achtig (Zuccherino montanaro bolognese di Grizzana Morandi). Margheritine di Stresa, koekjes die door koningin Margherita aan haar gasten werden aangeboden, worden op veel plekken gemaakt. Vanille en citroenschil.
