Charcuterie
Hierboven rauwe ham. Links Jabugo de cebo, rechts Prosciutto di Carpegna.
Die Jabugo was heel mooi, en die mij tot nu toe onbekende Carpegna erg mooi zo tussen Parma en San Daniele in. Carpegna lígt trouwens ook tussen Parma en San Daniele in.
Je leest overal dat die zwartpootvarkens eikeltjes eten. Bellotas. Dat zijn geen eikels, dat zijn de vruchten van Azijnhout, ook wel -foutievelijk- steeneik genoemd, verbastering van Steineiche. Azijnhout is een voor de hand liggende verbastering van het Portugese azinheira, zeer voor de hand liggend want het hout ruikt zuur als je het vers zaagt.
Hieronder van boven af rechtsom Italiaanse gekookte ham (heel mooi fris van smaak), zure zult (prachtig zo tussen al die andere smaken in) en gerookte eendenborst (was wat zwak van smaak).
Hieronder wat we erbij aten, naast mooi echt vloergebakken stokbrood, niet van zie vage "vloergebakken" (lees in een tunneloven gebakken) nep uit de supermarkt. Zacht gepekelde onrijpe druiven, mooi zoete Nopalitos (schijfcactus) en aspergestukjes gewoon uit een potje.