Kookboeken: Shit

Becht

Je hebt in Nederland drie uitgeverijen die een enorme berg culinaire shund op de markt stortten en storten. Voorop Fontaine natuurlijk, dan Carrera met zijn shit-bijbels die ik een keer apart behandel, en dan Becht. Die mag er ook wezen. Zoek eens op uitgeverij becht kookboeken, maar pas op! Word niet onpasselijk van de vego en vegan shit die je over je heen krijgt.

Niet alleen vagoterische en veginistische troep natuurlijk, ook culinair braaksel als "Waarom geen tosti met pindakaas en gekaramelliseerde banaan als ontbijt?"

Ik kreeg 100 Recepten met de Blikopener toegestuurd. Popi! Popi! En niet alleen popi, ook weer zo'n boek waar de totale ongeïnteresseerdheid van de uitgever om iets fatsoenlijks op de markt te zetten vanaf druipt.
De helft van de recepten bestaat uit dingen als Panzanella met sardines en ansjovis of Chili con carne, iets wat de gemiddelde mens natuurlijk al zijn hele leven met blikken maakt. De andere helft gaat zo van Aspergesalade maar dan met asperges uit blik.

Neem, wat die desinteresse betreft, het recept Zuurkool met confit de canard. "Blikken eendenbout gekonfijt in ganzenvet..." Gelul. Alsof je het vet van die eenden wegflikkert, duur ganzenvet neemt en dan gaat konfijten. "...zijn verkrijgbaar bij de poelier of delicatessen-winkel." Nooit van AH of Jumbo gehoord.
Volgt een ongelofelijk dom recept. Vet in de pan, daarop de zuurkool, kruiden, spek en dan bouillon. Maar dan komt dat vet naar boven drijven! Je bakt ui en spek in dat vet, dan de zuurkool meebakken, en dan pas de vloeistof erbij; dan heeft dat vet zich namelijk met de rest versmolten, een soort van geëmulsioneerd.

De Bijbel van Janneke Vreugdeloos

De Bijbel van de Nederlandse keuken.

Wat een shit! Wat een flauwekul! Er staat Godverdomme palmkool op het omstag... Of dat Godverdomme Nederlands is! Wat is het toch een stomme trut, die Vreugdeloos...

Ik sla het boek blind open: "Hollandse hummus". Een bespreking van de couscousière, "gedroogd eekhoorntjesbrood", "Fabanaise (vegan mayonaise)", Johnnycakes, Broodje shoarma, Turkse pizza... Super Hollands zeg maar.

Hoofdstuk Korte geschiedenis van de Nederlandse keuken waarin niets, níets over de geschiedenis van de Nederlandse keuken. Die had beter over het Nederlandse neuken kunnen scrhijven...

"Bieterballen", God wat een kut...

"Spaghetti vongole (spaghetti met kokkels)", een recept wat "Stokvis" heet en waarvan de ingrediënten beginnen met zoutevis. Kan je een culinair onbenul zijn of kan je het niet... En dat je zoutevis online kunt kopen. Nooit in een toko geweest of op de markt...

"Jonah Freud bedankt voor het meedenken". Dat kan je wel zeggen ja.

(Ik denk dat ze zo'n rare foto hebben gemaakt omdat al die coke en drank hun sporen op d'r gezicht hebben achtergelaten...)

Janneke Vreugdenhil.

Bijzonder Simpel

Alison Roman is een Amerikaanse culi-schrijfster, waarover ik een recenstie las van haar boek Nothing Fancy, nu vertaald als Bijzonder Simpel. Een en ander besproken door Hiske Versprille, Volkskrant.

Wat een partij gelul... Ongelofelijk hoe je het allemaal uit je kop geperts kan krijgen...

"...domestic goddess of the apocalypse met haar toegankelijke en fraaie thuisgerechten"

"...haar onweerstaanbare kookvideo's". Ik heb nog nooit iemand zo zien stuntelen met een pompoen en een koksmes...

"En masse maakten mensen haar vegetarisch stoofpotje van kikkererwten en kokosmelk, dat met de nodige instagram-aplomb de wereld overging als the stew". Je wordt er onpasselijk van...

"Enorm slim maakt ze gebruik van spullen die veel mensen toch al in de voorraadkast hebben staan (azijn, ansjovis, vissaus, pepervlokken)". Dat omhoog gevallen Volkskrant-volk wel ja...

"De esthetiek, de smaken en de toon sluiten naadloos aan bij de aspiraties van de grootstedelijke vroeg-millennial: haar appartementje in Brooklyn staat vol planten, al haar servies is verschillend, en als ze haar keukenkast openmaakt valt er regelmatig iets op haar hoofd." Flikker op met dat zeikwijf en spring zelf in de plomp of zo!

Drie ouwe

Kikkerbillen zien er uit als een vrouwenlichaam.

Drie links naar eerdere besprekingen van kutboeken op Kookenz. Openen in nieuw venster.

En drie plaatjes van erotisch voedsel. Kikkerbillen, een abrikoos en een sjalot.

Koken met Vis uit Blik

Een goed voorbeeld van een shit-boek dat door de culinaire pers, onder het motto "Ik blaas je in je reet maar jij mij volgende week!" gepromoot wordt.

Een abrikoos ziet er uit als billen.

Gelulvis hier. Nieuw venster.


Fratello e Sorella

Culinair incestueus gehijg, daar zaten we op te wachten.

En het kan allemaal niet kinderachtiger ook. Misschien is het meer doktertje spelen dan incest.

Viezerds hier. Nieuw venster.


De Shanghai Keuken

Fuchsia Dunlop

Een grotere culinair aanstellerige trut is niet te vinden.

Begonia Michelin hier. Nieuw venster.

Een sjalot die er ook uit ziet als een vrouwenlichaam.
De omslag van Het Fijnproevers Leesboek.

Hoepel: Het Fijnproevers Leesboek

Dit is ongetwijfeld het enige boek ter wereld waarvan de titel op de omslag onleesbaar is. Ik heb er niet aan gephotoshopt, het ziet er echt zo uit. En dan het hele boek ook nog boordevol typografische fouten. Als je er verstand van hebt dan zie je dat hier teksten zijn ingescand, in PDF geplaatst, overgezet naar tekstbestand en niet goed op scanfouten gecontroleerd.
en n1et goed op 8canf-
outen gec ontro-leerd.

Verschillende auteurs, maar de belangrijkste (vindt zich) is Roland Hoeben, aka Roland Hoepel.

Drie afdelingen.
1
Interviews met lui uit de culinaire wereld, door die Hoepel en Ellen Verbeek (de vrouw van Derk Sauer). Ik had moeten schrijven "Interviews", want die Hoepel blaast zichzelf in elk van de tig stukken kundig naar het podium. Ongelofelijk hoe goed het die Hoepel lukt om iedereen terug te knijpen tot zijn eigen ondermaatse niveau, maar ja, als je je bek niet kunt houden en continu jezelf aan het woord laat...
2
Van diverse bekende Nederlanders "De Gedroomde Maaltijd", onder regie van Ileen Montijn, die het perfect lukt om al die zeer eloquente mensen juist níet uit de verf te laten komen. Kousbroek, Rubinstein, Van het Reve...
Doeschka Meijsing zit er ook bij (zie Gelul » Café Kerk). "We eten dan forel, gewoon gekookt". Hoezo "gewoon gekookt"? De enige gekookte forel is niet bepaald "gewoon gekookt" maar au bleu oftewel levend uitgehaald en -nog- levend in de pan.
3
Verhalen van Johannes van Damp over kookgerei, dus dan weet u het al. Gelul en gejat vechten samen om de eerste plek. Wat deze laatste afdeling betreft verwijs ik naar Kletsmajoren » Van Damp.

Die Hoepel past mooi naast die Van Damp wat het gelul betreft. Dat je in een matig restaurant van 13 in het dozijn de helft betaalt van wat je kwijt bent in een top-restaurant. Dat tomaten stevig moeten zijn en goed rijp tegelijkertijd. Dat een Belgische kok "al snel" honderd kilo truffels verwerkt in een jaar. Dat een pasta-machine kapot kan gaan als je er deeg van een verkeerde samenstelling in stopt. Deze vier onnozelheden vond ik op de eerste twee bladzijden...

Er zitten ook grote kletsmajoren tussen de geïnterviewden, zoals een notaris Vogelsang die zijn mond niet kan houden over cromesquis maar niet precies weet wat het is.
Of "keukenwerktuigkundige" Appelboom die denkt dat Sabatier een merk is (Van Damp ook trouwens).
Of de omhoog gevallen culinaire doos "Kookdocente Pat van de Wall-Bake". "Laatst zei iemand tegen me 'Ik heb voor de eerste keer een lamdbout klaargemaakt.' Dat kan ik me nou niet voorstellen. Net zo min als dat er mensen zijn die thuis niet over een messenslijper beschikken." Kan je nog braken braak dan mee.
Die schrijft dat je een rouget fileert met een pincet...

Maancake & Jasmijn

De omslag van het boek 'Maancake en jasmijn' met daarop die maancakes en een pot jasmijn-thee.

Onder Kletsmajoren » Volkskrant » Babi pangang schreef ik al over die dame Ng, een van de auteurs. Ik schreef dat het zo'n veelvoorkomend tiepe is zoals een Spaanse restauranthoudster die ooit tegen me zei: "Jij kan geen paella maken want jij komt niet van hier". Dat neigt in dit geval ook naar pretentie (bij die Spaanse was het domheid), en dat woord is helemaal niet misplaatst als je als ondertitel gebruikt "100 geheime recepten van Chinese moeders", voor een dik boek vol recepten, van welke recepten er niet één al was het maar enigszins interessant is. Een van die "Chinese moeders" is trouwens de Nepchinees van de Volkskrant; zie hier onder Kletsmajoren.

70% van de recepten is gelijksoortig (Light soy, oestersaus, rijstwijn, gemberwortel), en die Light soy wordt dan ook nog "lichte soyasaus" genoemd wat niet klopt, en die rijstwijn wordt zoals altijd altijd verkeerd geschreven. Shaohsing is het, en niet Shaoxing. Verschillende "Chinese moeders" maar wel precies dezelfde recepten links en rechts, en ook nog allemaal nul kennis ten toon spreidend. En dan de gebruikte ingrediënten. Lotuspasta. Ik ben het één keer in een enorme toko tegengekomen. Loogwater. Dat moet water met gebluste kalk zijn, net zoals je voor mais gebruikt om er masa harina mee te kunnen maken.

In een van die Chinese recepten wordt olijfolie gebruikt, elders quinoa, elders balsamico, elders laurier in plaats van Daoen salam. "100 gram kant-en-klare cha siu": dat zijn natuurlijk die geheimen, afgezien van dat het Char siu heet. "25 ml cognac (of medium sherry)". "Chinese champignonsaus": dat heet Mushroom soy, en dat heeft niks met champignons te maken. "vispasta": wat vispasta? "gedroogde adukibonen (verkrijgbaar in de supermarkt)". "gedroogde Chinese dadels": dat bestaat, maar ongeweekt krijg je die met één uur sudderen niet eetbaar. In de ingrediëntenlijst Gua bao en in het recept "broodjes", beide zonder verdere uitleg. "2 flessen kipmarinade", wat kipmarinade? Zwarte boontjes gebruiken zonder te zeggen dat je die altijd eerst moet spoelen. "Boomoortjes": dat heet hier muizenoortjes of Koeping tikoes. "Waspompoen". "Mishua noodles" (tarwe) met een foto ernaast van rijstnoedels. "Soe-oen (glasnoedels)": klets. Soe-oen, wat we hier overigens laksa noemen, wordt van mung bonen gemaakt en glasnoedels van rijst. "1 lap cheung": leg dan it dat het een gedroogd worstje is. Allemaal van die "Kijk ons eens" shit.

Vis voor beginners

Het omslag, met een man met een vissersmutsje die twee vissen voor zijn ogen houdt..

Een boek van Fontaine, dus pas maar op.

Hoe je kan zien of vis vers is. Het belangrijkste weten ze niet: deukje in duwen, moet terugveren. Een ongelofelijk lulverhaal over hoe je rondvis schoonmaakt. "Steek het mes tot de helft in de vis". En hoe dik is die vis en hoe lang dat mes? Bij tong moet je voelen aan welke kant de ingewanden zitten. Dat kan je gewoon zien ja! Ontvellen: "Trek met je vingers voorzichtig het vel eraf". Als tong goed vers is dan moet je enorm hard trekken met volle hand en daarin een theedoek tegen het slippen.

Niks dan shit-recepten. "Hollandse nieuwe op bruschetta", "Zalmfilets in koolblad met sambalsaus". Zeeduivel: "kleine visjes die in zijn geopende bek komen zwemmen", God wat een stel onnozele apelullen bij mekaar. Zie hier (nieuw venster) hoe ze "in zijn geopende bek zwemmen".

Portugese kabeljauw. Dat moet met heek ja.
Een zeebaars met een éétlepel venkelzaad erin, flikker op!
"Dorade in 'en papillote'", dorade in in papillote.
"bananenblad geweekt in kokendheet water" gelul. Daar dompel je ze eventueel even in, als ze wat stug zijn, maar liever niet.
Mosselen in hete vloeistof doen om ze te openen. Erg dom.
"Risotto met tapijtschelpen". Kokkels op de foto.
Zeewolf met curry. Heel dom.
Krab uit blik. Dan moet je wel heel goed zoeken tegenwoordig.
Recept garnalenkroketten waarbij totaal geen enkele garnalensmaak aan de vulling wordt toegevoegd. Stukjes garnaal erin is totaal onvoldoende.
Laat de boter kleuren en voeg de bloem toe. Voeg beetje bij beetje melk toe. Deze ragout..." Dat heet Béchamel, ja.
Een volkomen onbegrijpelijk kolder-verhaal over hoe je inktvis schoonmaakt.
Dat je voor gerookte sardien deze eerst moet pekelen om het vocht te onttrekken. Dat heeft nop met vocht te maken. Als je iets wil roken dan moet je het eerst pekelen.