Ik was een indeling aan het maken van kookboeken uit of over verschillende landen, en daarbij splitsend nationaal en regionaal. Daar vallen verschillende dingen bij op. Duitsland: heel weinig nationaal, heel veel regionaal. Spanje en Italië idem dito. Frankrijk: twee-derde nationaal, een-derde regionaal. Maar ik begrijp dat verschil wel. In Frankrijk zit culi veel meer in de kop, veel meer momenten per dag. Veel meer als cultuur, als zeg maar gerust onvermijdbare noodzaak.
(De foto's zijn na overvloedige en zwaar besproeide maaltijden dikwijls niet zo scherp meer...)
China: alle regionale keukens worden altijd in één boek behandeld.
Japan: niks regionale keukens in boeken. Korea idem. (Niet met boeken aan komen dragen waarin dat allemaal niet zo is. Ik heb het over het gemiddelde.)
Indonesië: Of het hele land, of een speciaal soort eten (rijsttafel, sajoer...)
Maar goed. Alles wordt behandeld te zijner tijd, en ook iets wat me in ene opviel toen ik de Franse kookboeken (vier meter) verplaatste omdat de planken doorzakten. Van 1880 tot 1940 heb je een "mannenstroom", en van 1930 tot 1980 een "vrouwenstroom".
Komt eraan!
