Kookboeken: Kust-gekut

Lekker Wads

De omslag met daarop het drooggevallen wad.

De auteur, Lodewijk Dros, bepreekt over twee pagina's zijn eigen boek in Trouw. Slager keurt eigen vlees, zullen we maar zeggen.

Ik heb nooit een Wichtigmacher zo'n berg vrijblijvend gehijg en geblaas zien produceren als deze kwaker. Saus verf toeters en bellen.

"De pogingen van de horeca om het aanzwellende leger van badgasten aan de streekproducten te krijgen, mogen we gerust geslaagd noemen. Zo trof ik op Vlieland een restaurant waar je een mosselpannetje kunt bestellen." Nee joh! "Voor gegratineerde garnalen ga je naar Schiermonnikoog." Jezus! Kunnen we de laatste boot nog halen Miep?

Drogredeneringen als "In rapporten over de Wadden kom je niets tegen over smaak of een gerecht" "maar als je in een Italiaans dorp hebt gegeten dan waren dat gerechten die de identiteit kenbaar maakte." Flikker op zeurpiet.

"Zeekraal en kokkels, echt Terschellings." Ga eens op de markt in welke Nederlandse stad dan ook kijken, culinaire regenworm.

"De Nederlandse keuken is verziekt door de huishoudscholen, betoogde Johannes van Dam." Oftewel kletsmajoor citeert kletsmajoor.

De Smaak van Texel

De voorkant van het boke, met een sloot in een kustgebied, en wat kleinere foto's van gerechten.

Waarom dit boek shit is? Simpel. Het heeft gene ene moer met Texel te maken. Ja, er worden kaasboeren en vissers en zo besproken, maar wat heeft dat met de recepten te maken?
Met enorm moeilijke urm-teksten wordt geprobeerd daar een draai aan te geven. Dat die Texelse kaas gebruikt wordt in dit of dat gerecht. Nee, dat is gewoon een recept waarin kaas wordt gebruikt, niks meer en niks minder.

Enorme flauwekul zoals brandnetel-pasta en majoraan-soepstengels en mul in vijgenblad en basilicum-sorbet.

Biefstuk met stoofvlees. Ik denk Hè? Is het gewoon een (slecht) stoofvlees-recept met niks biefstuk.

Oost-Afrikaanse broodjes. Wat heeft dat Godverdomme met Texel te maken? Of Salade niçoise? (niçoise, niet Niçoise). Tarte Tatin met calvados...

Zeelust

De voorzijde van het boek met daarop vissen en strand-zaken.

Zeelust, ondertitel "Culinaire kutgids".

De Waddeneilanden en de noordkust waren te ver voor deze twee Amsterdamse wijffies, Jonas Fluit en haar omhoog gevallen dochter.

Een boek als The Food Lovers Guide to France, dus hotels, restaurants, bars, winkels worden besproken, maar met één groot verschil en dat is dat Wells in tegenstelling tot die Fluit wél verstand heeft van culinaire zaken.

Daarnaast: in "twee en een halve week" 122 zaken serieus bezocht hebben, zeven per dag, dat is natuurlijk goedkope nep.