Kletsmajoren: De Volkskrant

Een cartoon van Peter van Straaten. Een vrouw vraagt aan een man die zit te eten 'Is het erg vies? Het is een recept uit de Volkskrant'.

Aliñado

De Volkskeuken gebruikt dat Spaanse woord. "gemarineerd" zou het betekenen. Gelul. Dat betekent "aangemaakt", zoals van sla.

En dan NB ook nog suggereren dat juist dát de correcte vertaling is.

De Culinaire Josti-band.

Antwerpen

Mirjam Bosgraaf over Antwerpen. "Er wordt gekookt door Japanse chefs die, als ze eraan kunnen komen, bijzondere vangsten als zee-egel en rode snapper klaarmaken."

Zee-egel is op diverse plekken aan de Nederlands-Belgische kust een plaag, en bij elke groothandel kan je 100 kilo Red snapper bestellen.

En maar ingewikkeld lullen over dingen waar je geen ene reet verstand van hebt. Doodgewoon in Nederland.

Babi pangang

In het Volkskrant Magazine een artikel over Julie Ng (die van dat ontzagwekkende shitboek Maancake en jasmijn) en haar stichting "Meer dan babi pangang".

Dat is weer zo'n verhaal op basis van "ik kom uit die hoek dus ik heb er verstand van". "Maarten, jij kan geen paella maken want jij bent niet van hier". Dat soort gelul.

Drie soorten "geroosterd vlees" worden genoemd. Siu yuk, Siu mei en Char siu. Het hangt er maar vanaf wat je onder "geroosterd" verstaat. En trouwens, nu we het er toch over hebben, je struikelt over de Char siu recepten, maar nog nooit never heb ik ook maar één correct recept gelezen (behalve binnenkort hier), een recept waarvan het rood komt van gefermenteerde tofu. Zie hier onder Recepten » Yentafo.

Inderdaad komt Babi pangang (nou ja, "babi pangang") uit Noord Sumatra, uit Batak-land, net als de Rendang en de Ayam paniki. En inderdaad wordt de saus daar met bloed gemaakt. En inderdaad is die saus zoetzuur. Maar laat mij dan even uitleggen hoe en waarom. Je moet aan dat bloed zuur toevoegen tegen het coaguleren. Dat zuur komt van ananas-steel of -bloem. En het zoet? Dat is simpel. Bloed is zoet.

Lepel

Meesterkok Angélique Schmeinck: "Als er een hete saus of soep op het vuur staat, proeven veel mensen die door een roestvrijstalen lepel in de pan te steken. Zo kregen ze het vroeger misschien aangeleerd, maar het is niet de beste manier om goed te proeven. Het metaal geleidt de hitte van het eten, waardoor je tong als het ware [als het ware!] verbrandt en je niet alle nuances van je gerecht proeft. Het is beter om te proeven van een materiaal dat de warmte niet zo snel geleidt."

Wat dacht je van blazen, meesterkok kwaakhoofd?

Medronho

Een enorm lulverhaal van ene Arthur van Amerongen. "Kijk mij eens stoer veel zuipen!" Over medronho. Dat wil zeggen hij weet niet dat het Aguardente de medronho heet, eau-de-vie van boomaardbei, medronho.

"Slechte medronho wordt gemaakt van onrijpe vruchten". Dat is weer zo'n uit de lucht gegrepen Johannes van Damp-waarheid.

"Een flesje authentieke kost minstens 30 Euro". Lul niet man en ga in de Portugese winkel kijken.

En nooit gehoord van Aguardente de medronho velho, lekkerder dan de beste cognac.

Opveren

Petra Mossel: "Van het woord vet veer ik sowieso altijd enorm op". Ziet u het voor uw geestesoog? Die vette mossel opveren?!

Haar verhaal in het Magazine gaat daarna verder met een joligheid waar Pudding en Gisteren nog een puntje aan kunnen zuigen.

Tapas

Een enorm lulverhaal over wat ze in Spanje eten, door ene Dion Mebius (als je zo heet kan je enkel in de Volkskrant schrijven of in het COC blaadje).

Tapas "van gebakken aardappeltjes [gelul] of met kaas volgegoten champignons [gelul]".
"Op dat na enkel vlees en vis". Gelul.
Olijven, aioli, kroketjes (ook zonder vlees of vis), ensaladilla, gebakken kaas, die rimpel-aardappelen, patatas bravas (dat zijn die "gebakken aardappeltjes" van die oetlul), patatas a lo pobre, Padrón-pepertjes, champignons met knoflook, tortilla de patatas...

Dat Spanjaarden voornamelijk chorizo (de lul schrijft "chorizoworst") en gestoofde ossenstaart eten, waar heeft die gemankeerde regenworm het vandaan... Aan vlees eten ze vooral lomo (plakjes van het in zijn geheel losgesneden koteletten-vlees), en aan vis voornamelijk plakjes van heek.

Tot slot

De oogst aan stupiditeiten van één enkele maand.

"1/2 liter Hongaarse wijn (ik gebruikte Sangre de toro)".

"Ik was de eerste die bier-ijs maakte". Dat was in 1990. Ik maakte al kriek-ijs in 1970.

"Op tafel stonden enjera (Ethiopische pannenkoekjes)". Pannenkoekjes? Die zijn richting één meter in doorsnee, ja. En trouwens je schrijft 'njera.

Gaan ze eigeel met suiker opkloppen, "de kom en de garde moeten brandschoon zijn". Dat is als je eiwít opklopt, ja.

"Je kan beter minder bedreigde vissoorten nemen dan schorpioenvis of haai". Alsof je hier ooit schorpioenvis kon kopen, of tegenwoordig nog haai.

"De grove Groninger mosterd is gemaakt met zwart mosterdzaad." Met bruin mosterdzaad, ja. Zwart mosterdzaad is nergens meer te koop omdat het met de hand geoogst moet worden. Trouwens alle grove mosterd is gemaakt met bruin mosterdzaad (en geel).

Couscous: "Wil je het helemaal vegetarisch, vervang dan de kip door kikkererwten." Kan het zwakzinniger. Nooit gehoord van eieren of panir of halloumi of tofu...

Haringsalade. "Voeg nog wat honing toe, of zout."

Verse vijgen: "Volgens de Groente- en fruitkalender zijn alleen die uit Turkije acceptabel; de rest komt hier per vrachtwagen of vliegtuig naar toe." Uhh, komen die Turkse op de fiets of komen die te voet?

Recept voor Arretjes cake. Het is trouwens Arretje's cake, niet Arretjes. De cake van Arretje Nof. Geen cake met "arretjes". Maar goed, met room in plaats van ei. Hoe verzin je het...

"Het was zulk heerlijk lente-weer dat ik wilde rollebollen in het gras". Rollebollen betekent neuken, ja. En dat dan door een van die frigide trutten.

"100 ml rode port of sinaasappelsap". Die moet vuile port gewend zijn...

Huivers over varkensschenkel: "Snij het vlees in dobbelstenen", de ontzagwekkende culinaire onbenul.