NRC kletsmajoren

Dit en dat

De ergste twee van NRC zijn Janneke Vreugdenhil ("Janneke Vreugdeloos"; altijd foto's van haar van 25 jaar geleden) en Joël Broekaert ("Joel Broekbaard", met Derksen en Engel strijdend om de titel Goorste Man van Nederland). Dus die ga ik elk apart bespreken.

Hieronder eerst wat dingen die ik de afgelopen tijd in NRC aantrof. Wat me opviel: het is wat culinaire schrijvers betreft een duiventil.

Sam de Voogt
Dat "Pan con tomate zo'n simpel gerecht is; daar [in dat kookboek] had wel wat verrassenders mogen staan", de omhooggevallen culinaire nul.
Begin eens met het te maken zoals het moet (tomaten die van binnen nog "groen" zijn over het geroosterde brood uitknijpen).
Begin eens met perfecte ingrediënten, want dat is namelijk de essentie (wat de eerste de beste NRC culi kwaker natuurlijk niet beseft, nee, dan zou die niet in NRC schrijven, naast die pastinaak Vreugdeloos en die vieze Broekbaard...).
Simple cooking cannot be done by simpel cooks. Simpele lullen kunnen niet over simpele culizaken schrijven.

Yassa recept uit het boek Reishonger van Sabine Koning (65 recepten voor tweedehands € 12,50 ex verzendkosten), nóg een artikel van de culinaire rukker Sam de Voogt. "Voor 4 à 5 personen het sap van één citroen". Woehahahahahahahaha! Die Sabine heeft zich bij de magere billen laten grijpen (zoek op die naam, ga naar afbeeldingen en zie dat ze zich nooit anders dan van het middel naar boven toont).
Per poot, dus per persoon, het sap van 3 à 4 limoenen ja! De essentie van Yassa is dat je dan dat zuur reduceert met een uur lang sudderen van de marinade.
God wat een gelul en geklets allemaal weer...

Een artikel van die Hoepel over een Indonesische kok die Oseng oseng maakt. Die "chef kok" van die tempeh, die snijdt alles met een broodmes, nou jullie weer. Tempeh met een broodmes snijden...

En die kok van het geflopte NRC restaurant; vieze slierharen en geen petje op. Allereerste kritiek op dat restaurant: "Haar in het eten". En die vent steekt zijn hand met ring en al een kip in, gatverdamme... Geen wonder dat die tent slechte recensie op slechte recensie scoort...

Moshik Roth
Dat is een of andere lul die in Amsterdam "het beste restaurant van de wereld" gaat beginnen. Nou, dan weet je het al. Een hele pagina in NRC.
Hij is "de bedenker van de hamburger van gevriesdroogde meloen". Hij gaat "spaghetti en noedels maken van groenten. Voor kinderen, zieken en bejaarden". "Pizza, McDonald's chicken sensation, hotdogs, cola... Heerlijk". "Na Amsterdam moet Kuala Lumpur volgen en daarna Kaapstad, New York, Rio de Janeiro en Shanghai". "De ober zet een bord neer van helder glas, met een palet van groenten en bloemen". "Ik ben in balans met mijn lichaam" [130 kilo]. "Langoustines, € 95,-". "Een hamburger van tomaat is het meest bestelde gerecht".
Nooit meer wat van gehoord natuurlijk.

Vandaag fraaie broden uit de bakkerij onder mij. Hieronder een Pain à l'ancienne, een "Brood zoals vroeger".

Frans feestmenu en nog zo wat

"Overal kun je ineens Steak tartare krijgen en Crème brulée". Volkskrant week ervoor: nergens kan je dat meer krijgen, het is out. Ik heb het al dikwijls gezegd: Volkskrant en NRC lijken in een felle strijd verwikkeld om wie het hardst culinair uit zijn nek kan lullen.

Reynaud over tofu: "Echt een goed product hoor, vooral de gerookte". Alsof je het gebruik van tofu ook maar enigszins kunt vergelijken met het gebruik van gerookte tofu...
"Hij haalt een volledig intacte fazantenhaan te voorschijn" Goh! Wow!
"terwijl hij een zeeduivel in spek wikkelt". Een zeeduivelstaart, ja.
"Zes dikke oesters". Dat heet creuses, ja.
Oesters met pastinaak, gadverdamme! Daar moet die stiekeme Vreugdeloos achter gezeten hebben!

Harold Hamersmaak heeft ook nog een giller. Dat je champagne brut ook bij een kaasplank kan drinken. Ik denk dat ie bedoelt bij de plank zelf.

Een heel blikje ansjovis, zonder te ontzouten, op één zeeduivelstaart... En "leg er de zeeduivel met de velkant op". Wat, velkant? Een zeeduivelstaart zoals je die gebruikt hééft geen vel en dus geen velkant.
Bakken ze een meringue, en dan moet je "de pavlova direct van het bakpapier trekken". Alsof een meringue een pavlova is...
"Kastanjepuree van Faugier is online te vinden of bij speciaalwinkels". Wat dacht je van AH of Jumbo?

Hieronder een Boule, een bal.

Zoet

Marjoleine de Vos, daar heb je ze weer.

"Niet álles hoeft zoet te zijn"

(Wat zullen we nu voor titel verzinnen waarbij we weer eens raak kunnen kletsen?)

Dat er suiker in de tomatensaus moet. Als je shit tomaten gebruikt wel ja.
Dat er tegenwoordig altijd suiker in een vinaigrette gaat. Als je een culinaire paardenkut bent wel ja. Of dat je door de salade een scheutje ahornsiroop of gembersiroop of granaatappelsiroop doet. En hoe krijg je dat kleverige spul er mooi door gewerkt? Nog afgezien van dat granaatappelsiroop nou niet bepaald zoet genoemd kan worden.
Dat balsamico zoet is. Als je shit koopt wel ja.
Dat "kookschrijvers tegenwoordig honing, dadels en abrikozen in de salsa adviseren". Shitschrijvers wel ja.
"Thee in zakjes smaakt zoet." Wat was dat voor shit-thee?

Hieronder een foto van een Boulot, een "klus".

Marokko

Waarom zijn toch altijd die kookverhalen van die allochtonen zo slaapverwekkend hetzelfde? Of moet ik schrijven zo slaapverwekkend allemaal?

Bouazza over het brood dat haar moeder maakte.

Volgt een broodrecept waaraan met de beste wil van de wereld geen enkel verschil valt te ontdekken met hoe de gemiddelde Nederlandse huisvrouw een witbrood maakt, áls ze een witbrood maakt althans. Nou ja, dit brood zal wel wat platter zijn.

En dan dat eeuwige interessant doen van die allochtonen met dingen waarvan een gemiddelde Nederlander nooit gehoord heeft. "Verse msemmen met honing", "Aan de vooravond [eten ze] karaan". Ach, je moet toch wat als je weinig voorstelt. Raar haar of rare kleren, of raar eten dus. "Stook je houtoven goed heet op!" Of ingewikkeld doen met "bloem type 405". Bloem type 405 wil niks anders zeggen dan gewone bloem zoals ze dat in Duitslanf officieel noemen. Lazer op en ga rammedanne of zo.

Hieronder Couronnes, kronen.