In het AD laatst een pizza-test. Verse pizza's uit de super. Méér gelul dan op die ene pagina is onmogelijk
Hoe kan je in Godsnaam pizza's met allemaal verschillend beleg gaan vergelijken? Ik bedoel: wat heb ik aan de informatie dat de ze de salami-pesto pizza van AH lekkerder vinden dan de quattro formaggi van Jumbo? Dat die van AH beter is omdat de pesto apart verpakt is... Waar slaat dat nou op?
Geschreven door Laura de Grave natuurlijk (Laura de Brave), en getest door Vincenzo Onnembo met zijn ode aan de Napolitaanse pizza met daarboven "Een goede pizza heeft luchtbellen". Alsof er ook maar één echt goede Napolitaanse pizza bestaat met luchtbellen in de bodem. Dat deeg is zo dun dat de bodem platgedrukt blijft tijdens het bakken. De rand, ja, díe rijst "met luchtbellen", en moet dat ook want zo'n pizza wordt in tweeën gesneden, per helft verkocht, dubbelgevouwen, en die rand zorgt ervoor dat de vulling er niet uitloopt als je dat ding staand vanuit de hand staat te eten.
Die Onnembo is "pizzachef" bij nNea, en de andere tester, Nikki Corputty, is er salesmanager van de gevroren productie, "liefhebber van Napoletaanse pizza's" en nog een dus met nul verstand van zaken.
Van de AH pizza is het deeg "goed ontwikkeld". Verteld wordt dat op een pizza prosciutto crudo, met rauwe ham, die ham er ná het bakken opgaat. Gelul. De klok horen luiden. Die gaat er de laatste minuut (van de drie) op.
Dat "pizza" van het Griekse "pita" komt. Gelul. Van het Aramese "pitta".
Dat je in Napels evenveel pizzeria's hebt dan bij ons fietsenwinkels. Nou, dat zijn er dan niet bijster veel.
Dat als je veel kip op een pizza doet, dat die dan niet gelijkmatig kan garen. De warmte komt van onder, ja.
Dat er in een slechte pizzabodem te weinig belletjes zitten, "net zo weinig als in eierkoek". Brilletje kopen zou ik zeggen.
Dat pizza "per ongeluk ontdekt is in verschillende landen". Kan je nog lullen lul dan mee.
Dat "vers" van die pizza's is relatief natuurlijk, want die dingen zijn voorgebakken. Dat kan ook niet anders want niemand heeft een pizza-steen. Verse pizza's bak je op een pizza-steen (bij je thuis dan althans), en voorgebakken pizza's op zo'n schaal met gaten in de bodem. Zie dat en meer over pizza-techniek onder Techniek » Pizza.
***
"Zo maak je je nasi - en negen andere klassiekers - die net even anders smaken!"
Weer zo'n culinaire drol van Eatertainment.
* Vego chili con carne: met zoete aardappel ipv vlees. Bonen met aardappel, hoe kan je het verzonnen krijgen...
* Dame blanche met óók stukjes speculaas erdoor, goh!
* Nasi met bloemkoolrijst, vreet het zelf!
* Gehaktbrood maar dan met ketjap erdoor, goh! (hebben ze bij Jumbo ook en dat is een gerecht wat ernorm gaat vervelen)
* Schnitzel maar dan met gepofte aardappel en prei, goh!
* Calzone met kip, pesto, champignons en mozzarella: champignons met mozzarella, dat is een erg slechte combi
* Schnitzel van aubergine, vreet het zelf!
* Rosbief met honing-mosterdsaus, like wow man!
* Vis-tandoori: wat daar "net even anders" aan is dat weten ze zelf niet...
* Vol-au-vents; "Pasteitjes kent iedereen. Maar als je de bakjes ook nog zelf maakt, dan is het helemaal lekker!"
Eatertainment dat is het bedrijf wat de recepten in het AD verzorgt. Het kan allemaal niet zwakzinniger. Riblappen zouden in 45 minuten gaar zijn... Minstens 2 uur ja. En dan laten ze bloemkoolroosjes die volle 45 minuten meesudderen... Bami goreng maken met olijfolie...
***
Geciteerd wordt de reclamestrateeg Tim de Heijer (Tim Ge-eier). Over verkoop trucjes. "Bijvoorbeeld een ober die direct bij binnenkomst vraagt 'Rood of wit?'" Ik vraag me af in welk restaurant die paardelul gaat eten...
***
"1 white fungus, 1 black fungus". Dat is an sich al gelul, één stuks van elk, en black fungus noemen we hier muizenoortjes of koeping tikoes. "wel de paddestoelen in warm water" ... "snijd de gewelde paddenstoelen fijn". En dat allemaal zonder eerst de houterige delen weg te snijden. "Siu mai vellen", dat heet Shaomai, en trouwens we noemen dat gewoon wonton vellen hoor. En "Shaoxing", dat schrijf je shaohsing; zie het etiket.
***
In een AD weekend bijlage van begin december schrijft Hamersmaak (ja, of mevrouw Hamersmaak, dat is nooit zo duidelijk) over het koken met gerookte makreel.
Een ieder die schrijft over het koken met gerookte makreel, die moet uitgeworpen worden in de buitenste duisternis. Daar waar geween is, en gekners van tanden.
Rauwe makreel, prima. Vers gebakken makreel ook prima, maar dan wel met kruisbessensaus.
