Handboek Rond de Franse Keuken:
Zeevijg en zo

The World Atlas of Food schrijft dat de Sea fig, de zeevijg, in Frankrijk een delicatesse is. Hmm. Dat is een Figue de mer, en dan neem je liefst de Violet, ook wel Bitoche genoemd. Smaakt sterk naar jodium.

Het is dan ook niet voor niets dat je ze, op één uitzondering na, in geen enkel klassiek boek tegenkomt als goed eetbaar. De website Gastropendia beschrijft de Microcosmus sulcatus, zonder over de smaak te schrijven. Die wordt niet gegeten, en komt ook niet in de Middellandse Zee voor. Dat is die Violet dus, Microcosmus sabatieri. Ik heb ze één keer op een menukaart zien staan, bij La Camargue in Aiges-Mortes.

Die atlas schrijft dat die naar roerei smaakt. Nou nee. Het binnenste ziet er úit als roerei. Pellaprat schrijft "Het is moeilijk er meerdere na elkaar te eten", zo sterk is de smaak.

De Guide Culinaire des Poissons Crustacés et Mollusques pent Pellaprat na, schrijft dat het op een aardappel lijkt en dat er ook veel magnesium in zit.

In welk klassiek boek worden ze goed eetbaar genoemd? In La Vraie Cuisine Française. Courtine schrijft dat ze gelijk hebben in Marseille, om ze te eten "Met wat citroensap. Als je eraan gewend bent."

Boer Jonnie had nog nooit van zeevijg gehoord, en zijn opmerking dat het een zeeslak of abalone zou zijn klopt niet. Het is een Zakpijp.

De Zee-komkommer is wat anders. Dat heet in het Frans Holothurie. Courtine geeft er in Les Dimanches de la Cuisine een recept voor, het enige wat ik tot nu toe tegenkwam. Ragoût d'holothuries.

De Dictionnaire du Gastronome noemt ze Koninklijke holothurie, naast de Japanse en de Indonesische Keizerlijke holothurie. Komt ookvoor in China, waar ze gedroogd en gerookt worden (waarschijnlijk drogen door warm roken, zoals ze doen met grote garnalen in West-Afrika). Ze worden er gestoofd, en dat kan natuurlijk moeilijk anders.

Goed wassen, goed schoonmaken, en in een pan met knoflook, ui, cayenne, gember, nootmuskaat en munt. Tot halverwege het spul witte wijn in de pan, een uur zachtjes laten koken. Laat koelen in de kookvloeistof.

Maak een pikante tomatensaus met cognac erdoor (een Sauce américaine). Giet die dingen af, vis ze eruit en warm ze in de saus.

Een zee-annemoon dat is weer wat anders. Ortie de mer of Anémone de mer. Dat lijkt niet op een aardappel maar op een annemoon, met allemaal van die tentakeltjes.
Cuisine Traditionelle en Pays Niçois, traditionele keuken uit Nice, schrijft dat je ze goed moet wassen in water met azijn. Droog deppen, licht bestuiven met bloem of maismeel, en kort bakken in olijfolie. Even op keukenpapier en snel eten.

Dumas schrijft dat de smaak naar krab en garnalen trekt.