E. Warries in Barbarber 39 (maart 1965)
Ik was pas in de Bijenkorf en toen schoot me die liftmop weer te binnen. Er is een tijd geweest en dat is al weer een poosje geleden, dat je nog al eens van die uitgebeelde mopjes hoorde vertellen.
Om maar iets te noemen, degene die 'm vertelt, zegt "op de tram" en steekt dan zijn vinger in z'n mond en duwt aan de binnenkant tegen z'n linkerwang (het mag ook de rechter zijn) zó, dat aan de buitenkant je een beetje puntige bobbel ziet. Dan zegt hij slecht verstaanbaar "Ach beneer bilt u bisschien u balablu ewe weghalen?" Vervolgens steekt ie vlug zijn vinger in de andere wang dus rechts, en roept daarna "Dank u!"
Deze kan ook: de verteller zegt "Die van de tandenborstel" en pakt tussen de duim en de wijsvinger van elke hand een stuk huid van de hals, onder z'n oren ongeveer en net boven de boord van z'n overhemd. Hij trekt flink en zegt, als de anderen kijken, op gemaakt knorrige toon "Hè, waar is mijn tandenborstel nou toch gebleven?"
Wat die van de lift betreft, die gaat zo: de verteller houdt beide handen met de palmen tegen zijn gezicht, zodat hij nog net door zijn vingers kan zien. Dan drukt hij de handen naar elkaar toe terwijl ie gaat staan, want deze moet staande verteld worden. Nu wordt zijn neus dichtgeknepen dus, en zijn lippen tuiten zo'n beetje tussen de handen door. Nu roept ie zo hard als ie kan en tamelijk gesmoord natuurlijk "Bil ieban bisschiem de lifdeul ebe oben doem?".
Wat mij nu in de Bijenkorf te binnen schoot was: stel dat nou eens werkelijk iemand zo in een echte lift opgesloten zit. Wat toch pijnlijk en vervelend kan zijn. Misschien wel gevaarlijk. En die zou dan hetzelfde roepen als in de mop. Je vraagt je dan af of je dan in zo'n geval zou lachen of niet. Ik zou misschien wel lachen. Een beetje. Want je moet toch rekening houden met de omstanders. En ook nog andersom: stel, je wil de mop vertellen maar nu eigenlijk uitgebeeld in natura. En je gaat met die mensen waar je 'm aan vertellen wilt naar de Bijenkorf, of een bank, of het Havengebouw. Je gaat in die lift staan en dan zeg je het door die kier; ik vraag me af of de mensen het wel leuk zouden vinden. Misschien als ze hem al kenden.
Met de paraplu lijkt mij om te proberen niet eens zo aardig, en van de tandenborstel, dat kan natuurlijk niet in het echt.