Bedevaart
Prachtig verhaal.
Elk jaar een bedevaart van Herentals naar Antwerpen, en altijd stierf er iemand op die bedevaart. Er werd dan ook een kist meegedragen.
Eens waren ze al zowat in het centrum van Antwerpen, niemand dood. De organiserende koster werd zenuwachtiger en zenuwachtiger. Begon café's in te lopen om een borrel te pakken. Veel café's daar; klassieke uitspanningen voor postkoetsen. De koster begon dronken te worden, en ging met iemand een weddenschap aan, dat ie achter elkaar zonder te drinken twaalf gekookte eieren kon eten.
Daar is ie in gestikt.
Hieronder de Herentalsebaan in die tijd.
Café de la Paix
Mijn vader had een fabriek in Herentals, dus daar kwam hij nogal eens. Als het kon ging ik mee (een keer met een helicopter; een uur na de landing kon je elkaar nog niet verstaan). Na Herentals gingen we naar de dierentuin, "de zoölogie", en wat eten en drinken in Café de la Paix er vlakbij. Toast cannibale aten we, toast met filet américain, en mijn vader dronk er een Urquell bij.
In het heetst van de taalstrijd werden er, om de Franse naam, de ruiten ingegooid. De eigenaar veranderde toen de naam in Café Delapez.
Elsschot
Willem Elsschot woonde in Antwerpen in de Lemméstraat. Zie de foto. Je voelt, als je die foto bekijkt, dat Elsschot daar heeft gewoond.
Niet lang voor zijn dood kwam Carmiggelt er aan de deur. Elsschot herkende hem niet.
Jefke van de Zoölogie
Wat de zoölogie is, dat weet u nu. Maar Jefke kent u nog niet. Hieronder de Wiki tekst.
In 1845 leverde kapitein Louis Meyer van de Magellan een vracht tropische vogels af voor de opstartende zoo en een Afrikaanse jongen van ongeveer tien jaar. De zoo nam de jongen in ontvangst, maakte hem vogelverzorger en gaf Meyer levenslang vrije toegang. De jongen kreeg de naam Jozef Möller en werd op 10 februari 1846 gedoopt in de Sint-Willibrorduskerk, met als peter zoodirecteur Jacques Kets. "Jefke van de Zoölogie" was een populair curiosum voor de bezoekers en werd aangesteld tot portier. Op 9 mei 1860 trouwde hij met Joanna Catherina (Katrientje) Claes (geboren 1836) uit Boom. Het huwelijk vond plaats in de apentuin met tientallen genodigden. Het koppel kreeg een dochter maar bleef niet samen. Op 7 juni 1868 hielp Jefke een tijger vangen die ontsnapt was langs de Carnotstraat en uiteindelijk werd neergeschoten door directeur Jacques Vekemans in de Sint-Annagang. Op 45 jaar overleed hij aan een ziekte.
"in de apentuin"...
Sylvia Witteman schreef ooit over Jefke. "Zo kreeg de Antwerpse Zoo in 1845 van een scheepskapitein een tienjarige negerjongen aangeboden, met de verzekering dat hij retour kon worden gezonden indien hij 'te wild' zou blijken. Dat viel blijkbaar reuze mee: 'Jefke van de Zoölogie', zoals de Antwerpenaars de jongen algauw noemden, mocht vrij door de dierentuin rondlopen. Hij schopte het later zelfs tot portier en trouwde met een Antwerps meisje. De bruiloftstaart was voorzien van een bruidegom van chocola en een bruid van wit suikergoed, maar dit geheel terzijde. "
Prostituee
Een vriendin van me kende lang geleden een prostituee in Antwerpen.
Toen die te oud werd voor het vak kreeg ze van d'r souteneur (wat toch onderhouder betekent) een café. Zo ging dat toen.
Hieronder dat café, in de Blauwmoezelstraat. Dat gaas boven het terras is omdat ze aan de kathedraal, precies ertegenover, aan het werk waren.
Een erg leuk café.
In Nijmegen had je ook twee cafés van ex-prostituees, twee zussen, cafés naast elkaar, Rita en Anita heetten ze en ook de cafés. In de buurt van de Commanderie (die toen nog niet was herbouwd). Aan het einde van een stijl straatje wat je nu niet meer vindt want alles is daar verbouwd. Maar goed. Ik parkeerde mijn auto boven, portier op slot, deur dicht en daar begon ie te rollen. Recht op Anita af. Hollend naast de auto heb ik het portier open gekregen, erin kunnen springen, handrem... Ik stond stil op een halve meter vóór Anita. Ik droom er nog wel eens van.
De Stoemppot
Vroeger had je in het pand van dat café hieronder een restaurantje, De Stoeppot, en dat ook nog in de Pieter Potstraat, of in de volksmond de Pol Potstraat. Ze serveerden er enkel Stoemp, stamppot, en dan ook nog enkel de klassieke, van spruitjes.
Met bouletten (gehaktballen), met beuling (bloedworst), met witte worst (kalfsworst), of met konijn.
(Eigenlijk betekent De Stoemppot de stamppotpot...)
