Orvieto
Het oude hôtel is wel SIMPATICO. Toen wij het binnen traden, was het ijzig kilkoud in onze suite van ruime vertrekken, maar men beijvert zich een luchtverwarming zoo spoedig mogelijk te doen functioneeren. En dan, onze bizondere gestemdheid-vangeest, die antieke, vervallen Italiaansche stadjes bemint, bemint ook zulke antieke hôtels. Nu wij zitten aan ons tafeltje in de eetzaal - er zijn nog twee, drie andere gasten, ik vermoed commis-voyageurs - wordt ons een maal op gediend, waarop geen aanmerking kan worden gemaakt. Ik zal ten minste van de snipjes en den gouden Orvieto-wijn gaarne een lieflijke herinnering bewaren en ge weet wel, dat heeren commis-voyageurs ook gaarne het goed hebben in hunne logementen en óok waardeeren een fijne tafel: in een stadje als Orvieto stappen zij af in het eerste hôtel, en dit is hièr wel onze ‘Belle-Arti’.